به نام یزدان بخشاینده بخشایشگر
ابتدا من آیات مورد نظر رو با ترجمه در اینجا براتون قرار می‌دهم:
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَىٰ فِی الْمَنَامِ
أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِی إِن
شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ [٣٧:١٠٢]
و وقتى با او به جایگاه «سعى» رسید، گفت: «اى
پسرک من! من در خواب [چنین] مى‌بینم که تو را سَرْ مى‌بُرم، پس ببین چه به نظرت
مى‌آید؟» گفت: «اى پدر من! آنچه را مأمورى بکن! اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهى
یافت.»
وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ [٣٧:١٠٧]
پس وقتی خداوند از حضرت اسماعیل (به عنوان کسی که باید قربانی شده و سرش بریده شود) گذشت و به جای او "ذبح اعظم" یعنی "بزرگترین سربریده" را به فدیه پذیرفت, پس این ذبح اعظم باید برتر از حضرت اسماعیل باشد؟
البته واضح هست که نمی‌شود گفت, ذبح اعظم همان میش یا گوسپندی بوده حضرت جبرئیل از بهشت آورده بود, چون اگر اینطور فرض کنیم در واقع ارزش حضرت اسماعیل بسیار پست‌تر و کمتر از یک گوسپند می‌شود!
به آیه 108 مراجعه کنید (بالا هست)
مترجمین و مفسرین گفته‌اند که منظور این هست که خداوند برای حضرت ابراهیم نام نیکی در آیندگان گذاشته که مردم بیان بگن که حضرت ابراهیم چقدر خوب بود که بچه‌شو قربونی خدا کرد!
این خیلی اخمقانه هست که فکر کنیم این آیه چنین معنی معمولی دارد!
منظور از چیزی که "بر" او (یعنی ابراهیم) خداوند گذاشته در واقع چیزی نیست جز یک اسپرم.
ما انسان‌ها در واقع یک اسپرم (نطفه) هستیم که از طریق پدر به مادر منتقل شده و در آنجا رشد کرده و به این شکلی که می‌بینیم در می‌آییم.
این رو هم بگم که نطفه با منی, متفاوت هست, نطفه چیزی هست که در درون منی قرار دارد.
اینی هم که در قرآن کریم گفته شده که انسان از آبی که بین قفسه سینه و (دقیقا آیه یادم نیست) به وجود می‌آید, باید دقت داشته باشیم که نطفه و منی, باهم تفاوت دارند و نطفه در پشت مرد هست و منی در جای دیگری تولید می‌شود.
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿النجم: ٤٦﴾
از نطفه هنگامی که خواسته می‌شود.
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿عبس: ١٩﴾
از نطفه او را آفرید و اندازه کرد.
به هر حال خودتون برید در این مورد تحقیق کنید, ان شاء الله در آینده در این مورد بیشتر خواهم نوشت.
داشتم می‌گفتم, اگر به این آیه مراجعه کنید خداوند می‌فرماید "و ترکنا علیه" و علیه در پارسی به معنای "بر او" هست که منظور بر پشت حضرت ابراهیم هست, یعنی نطفه (نه منی, دقت کنید) شخص "ذبح اعظم" در پشت یا همان صلب حضرت ابراهیم (ع) قرار می‌گیرد.
ما در تاریخ, حادثه‌ای شبیه "عاشورا و کربلا" نداریم, جالب هست که اگر چنین چیزهایی هست در افسانه‌ها و داستان‌ها هست.
و همچین کسی رو نداریم که مقامی مانند مقام "امام حسین (ص)" داشته باشد
حساب کنید پلیدترین جنایت نسبت به پاک‌ترین و الهی‌ترین واقع شده است, در تاریخ البته مظلومیت و جنایت وجود داشته ولی این مورد خیلی خیلی مهم هست.
پس این ذبح اعظم کسی جز خود امام حسین (ص) نیست.
توجه کنید که "ذبح" به معنی سربریدن هست و خداوند فرموده ذبح اعظم و نفرموده قربانی اعظم!
حالا چنتا روایت رو بررسی کنیم (اینها رو من به مضمون نقل می‌کنم و می‌تونید تو نت پیداشون کنید)
از امام حسین (ص) می‌پرسند که چرا خودت را به کشتن می‌دهی, ایشان می‌فرماید که خداوند دوست دارد مرا کشته شده ببیند و وقتی می‌پرسند که چرا خانواده‌ات را آوردی ایشان می‌فرماید که خداوند دوست دارد خانواده مرا اسیر ببیند.
واقعا که این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟
چطور می‌شه یک انسان به این مقام می‌رسه ؟
امیدوارم این مطلب مفید بوده باشه
وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ [٣٧:١٠٧]
و او را در ازاى قربانى بزرگى باز رهانیدیم.
وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ [٣٧:١٠٨]
و بر او در آیندگان, جای گذاشتیم.
این آیات همه از سوره صافات هستند.
در این جا قرآن اشاره به قربانی (در واقع سربریدن) اسماعیل توسط پدرش ابراهیم به دستور پروردگار دارد
همه می‌دونیم که حضرت اسماعیل در واقع قربانی نشد, چون هدف قربانی بریده شدن سر قربانی (اسماعیل) می‌باشد
چنانکه خداوند در همین آیات می‌فرماید که حضرت اسماعیل را با "ذبح عظیم" فدیه می‌کند (باز می‌رهاند)
پس حضرت اسماعیل قربانی نشد, که این امر می‌تونه دلایل بسیاری داشته باشه از جمله اینکه خداوند نمی‌خواست حضرت ابراهیم رو ناراحت کنه و همین که پدرمان ابراهیم, راضی به این کار شد و حتی چاقو را تیز کرد در وقتی که چاقو نبرید.
پس این ذبح اعظم کیست ؟ استاد رائفی پور در یکی از سخنرانیهایش تقریبا همین مطلبی که من قصد دارم بگم رو گفته‌اند.
وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ [٣٧:١٠٨]
و بر او در آیندگان, جای گذاشتیم.
این آیات همه از سوره صافات هستند.
در این جا قرآن اشاره به قربانی (در واقع سربریدن) اسماعیل توسط پدرش ابراهیم به دستور پروردگار دارد
همه می‌دونیم که حضرت اسماعیل در واقع قربانی نشد, چون هدف قربانی بریده شدن سر قربانی (اسماعیل) می‌باشد
چنانکه خداوند در همین آیات می‌فرماید که حضرت اسماعیل را با "ذبح عظیم" فدیه می‌کند (باز می‌رهاند)
پس حضرت اسماعیل قربانی نشد, که این امر می‌تونه دلایل بسیاری داشته باشه از جمله اینکه خداوند نمی‌خواست حضرت ابراهیم رو ناراحت کنه و همین که پدرمان ابراهیم, راضی به این کار شد و حتی چاقو را تیز کرد در وقتی که چاقو نبرید.
پس این ذبح اعظم کیست ؟ استاد رائفی پور در یکی از سخنرانیهایش تقریبا همین مطلبی که من قصد دارم بگم رو گفته‌اند.
پس وقتی خداوند از حضرت اسماعیل (به عنوان کسی که باید قربانی شده و سرش بریده شود) گذشت و به جای او "ذبح اعظم" یعنی "بزرگترین سربریده" را به فدیه پذیرفت, پس این ذبح اعظم باید برتر از حضرت اسماعیل باشد؟
البته واضح هست که نمی‌شود گفت, ذبح اعظم همان میش یا گوسپندی بوده حضرت جبرئیل از بهشت آورده بود, چون اگر اینطور فرض کنیم در واقع ارزش حضرت اسماعیل بسیار پست‌تر و کمتر از یک گوسپند می‌شود!
به آیه 108 مراجعه کنید (بالا هست)
مترجمین و مفسرین گفته‌اند که منظور این هست که خداوند برای حضرت ابراهیم نام نیکی در آیندگان گذاشته که مردم بیان بگن که حضرت ابراهیم چقدر خوب بود که بچه‌شو قربونی خدا کرد!
این خیلی اخمقانه هست که فکر کنیم این آیه چنین معنی معمولی دارد!
منظور از چیزی که "بر" او (یعنی ابراهیم) خداوند گذاشته در واقع چیزی نیست جز یک اسپرم.
ما انسان‌ها در واقع یک اسپرم (نطفه) هستیم که از طریق پدر به مادر منتقل شده و در آنجا رشد کرده و به این شکلی که می‌بینیم در می‌آییم.
این رو هم بگم که نطفه با منی, متفاوت هست, نطفه چیزی هست که در درون منی قرار دارد.
اینی هم که در قرآن کریم گفته شده که انسان از آبی که بین قفسه سینه و (دقیقا آیه یادم نیست) به وجود می‌آید, باید دقت داشته باشیم که نطفه و منی, باهم تفاوت دارند و نطفه در پشت مرد هست و منی در جای دیگری تولید می‌شود.
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿النجم: ٤٦﴾
از نطفه هنگامی که خواسته می‌شود.
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿عبس: ١٩﴾
از نطفه او را آفرید و اندازه کرد.
به هر حال خودتون برید در این مورد تحقیق کنید, ان شاء الله در آینده در این مورد بیشتر خواهم نوشت.
داشتم می‌گفتم, اگر به این آیه مراجعه کنید خداوند می‌فرماید "و ترکنا علیه" و علیه در پارسی به معنای "بر او" هست که منظور بر پشت حضرت ابراهیم هست, یعنی نطفه (نه منی, دقت کنید) شخص "ذبح اعظم" در پشت یا همان صلب حضرت ابراهیم (ع) قرار می‌گیرد.
ما در تاریخ, حادثه‌ای شبیه "عاشورا و کربلا" نداریم, جالب هست که اگر چنین چیزهایی هست در افسانه‌ها و داستان‌ها هست.
و همچین کسی رو نداریم که مقامی مانند مقام "امام حسین (ص)" داشته باشد
حساب کنید پلیدترین جنایت نسبت به پاک‌ترین و الهی‌ترین واقع شده است, در تاریخ البته مظلومیت و جنایت وجود داشته ولی این مورد خیلی خیلی مهم هست.
پس این ذبح اعظم کسی جز خود امام حسین (ص) نیست.
توجه کنید که "ذبح" به معنی سربریدن هست و خداوند فرموده ذبح اعظم و نفرموده قربانی اعظم!
حالا چنتا روایت رو بررسی کنیم (اینها رو من به مضمون نقل می‌کنم و می‌تونید تو نت پیداشون کنید)
از امام حسین (ص) می‌پرسند که چرا خودت را به کشتن می‌دهی, ایشان می‌فرماید که خداوند دوست دارد مرا کشته شده ببیند و وقتی می‌پرسند که چرا خانواده‌ات را آوردی ایشان می‌فرماید که خداوند دوست دارد خانواده مرا اسیر ببیند.
واقعا که این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟
چطور می‌شه یک انسان به این مقام می‌رسه ؟
امیدوارم این مطلب مفید بوده باشه
- ۹۴/۰۹/۱۹
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.